برگه‌های جداگانه

۱۳۹۶ فروردین ۱۰, پنجشنبه

کخ‌شناس کوهنورد: قلۀ تفتان

Mountaineer Entomologist: Taftan Mount
پس از شرح برنامه‌های پنجم و بیست ویکم باشگاه کوهنوردی دلاوران (اینجا و اینجا را ببینید) که به صورت تکی، در فصل تابستان و مناطق جاغرق- کنگ- نیشابور برگزار شد، اکنون گزارش متفاوت دیگری را ارائه خواهم نمود. برنامۀ اخیر در بازۀ زمانی عصر چهارشنبه بیست و چهارم تا شنبه شب بیست و هفتم آذر 1395 و پس از چهل و هفتمین برنامۀ باشگاه اجرا گردید. ما جمعی چهار نفره به سرپرستی رامین نجفی بودیم که «گروه کوهنوردی همدلی» را تشکیل داده و با هدف فتح قلۀ 4050 متری تفتان که در استان سیستان و بلوچستان و نزدیک شهرستان خاش قرار دارد، از مشهد راه افتادیم. با توجه به اینکه اطلاعات فنی، جغرافیایی، هواشناسی، چگونگی دستیابی به تفتان و ... به فراوانی در دسترس همگان است، نوشتار کنونی تنها گزارشی مصور از صعودمان و گوشه‌ای از جاذبه‌های طبیعی منطقه را بازتاب می‌دهد.
نمایی از سنگ‌های آتشفشانی و کوه‌های تفتان در راه فرعی که از جادۀ زاهدان- خاش جدا می‌شود.
در جادۀ فرعی مذکور با یک راه آسفالته و فرعی دیگر هم روبرو می‌شویم که البته به اردوگاه دره‌گل- مقصد کوهنوردان- ختم نمی‌گردد!!
نمایی از «شست خدا» و تفتان در دومین جادۀ فرعی که به اردوگاه دره‌گل منتهی می‌شود.
نمایی از محوطۀ و پیرامون اردوگاه دره‌گل و چشم‌انداز شست خدا که در همسایگی آن قرار دارد.
نماهایی از اردوگاه دره‌گل در هنگام صعود به تفتان
من و محمد بهلوریان و محمدرضا مؤمن و رامین نجفی به عنوان اعضای گروه کوهنوردی همدلی
طبیعت تفتان
 
 
صخره‌ای شبیه به اسب دریایی (Seahorse)
لحظات غروب ماه در کوه‌های روبروی اردوگاه دره‌گل
نماهایی از تفتان در هنگام صعود به آن
 
 
 
 
پناهگاه صُبَح
 
 
 

سرویس بهداشتی و کورۀ زباله‌سوزی پناهگاه صبح
چشم‌انداز دشت پیرامون تفتان از پناهگاه صبح
پناهگاه صبح از بالادست
ته‌نشست گوگرد در آب‌هایی که از دل تفتان بیرون می‌آیند.
 
 
 
 
همگام با اعضای باشگاه کوهنوردی هزارمسجد
 
 
 
آقای حسن محسن‌زاده به عنوان سَرقدم باشگاه کوهنوردی هزارمسجد راهبر سایرین بودند.
کاسۀ تفتان
 
دهانۀ گوگردی تفتان
 
 
 
 
بلندای تفتان
 
 
 
 
عکس یادگاری اعضای گروه با شست خدا
 
 
 
 
 
نمایی از آرامستان روستای فیروزآباد در نزدیکی اردوگاه دره‌گل
 
روی همۀ گورهای این آرامستان با کپه‌ای از سنگ‌های موجود در منطقه پوشانیده شده است. گاهی این کپه‌ها از سنگ‌های گوناگون ساخته شده و حتی روی آنها خار می‌روید.
برخی از آنها را با سنگ‌های سیاه ساخته‌اند.
بعضی دیگر از سنگ‌های روشن و کهربایی رنگ تشکیل شده‌اند.
و عده‌ای دیگر نیز به کمک سنگ‌های کوچک‌تر ساخته شده و با سنگ‌های درشت‌تر، سبک و متخلخل آذرین آراسته گشته‌اند! شاید شناسایی آسان‌تر قبور توسط بازماندگان سالمند یا کم‌سواد انگیزۀ آفرینندگان این سبک از معماری سادۀ طبیعی باشد.
گله‌های شتر
 
 
 
درختان اکالیپتوس که با اسامی پَشِه‌رَم (paše-ram) یا درخت تَبِ نوبه (deraxte tabe nobah) هم نامیده شده‌اند
 
خرما
و آسمان زیبا هم آخرین جاذبه‌های این سفر و سرزمین پهناور سیستان و بلوچستان بودند.
امیدوارم این گزارش سودمند بوده و همچنین با ارائۀ انتقاد و طرح پرسش‌های احتمالی از سوی عاشقان طبیعت و کوهنوردی بر غنای آن افزوده شود.
آگاهی بیشتر دربارۀ عکس‌ها
با نگاهی به نام یا نشانی اینترنتی تصاویر می‌توان به تاریخ (سال، ماه و روز میلادی) و زمان (ساعت، دقیقه و ثانیه به وقت تهران) دقیق هر عکس و در نتیجه زمان‌بندی این صعود پی برد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر